شروع همکاری من به عنوان یک فریلنسر با شرکت استرالیایی Sunstate Security با پروژه بازطراحی سایت این شرکت به صورت ریموت سال آغاز شد. سایت جدید را شخصا با استفاده از آخرین نسخه پلتفرم DNN و پکیج ماژول های DNN Sharp با آخرین متدهای روز دنیا طراحی کردم. این همکاری چندان برای دو طرف خوشایند بود که شرکت را به طرف توسعه زیرساخت های آنلاین خودش سوق داد. برای شرکت یک VPS با ویندوز تهیه کردیم، سیستم مدیریت هاستینگ Plesk را بر رویش راه اندازی کردم. فروشگاه آنلاین شرکت را بر روی دومینی دیگر طراحی و راه اندازی کردم و با انطباق کامل سایت ها با سرویس های گوگل، Google My Business، Google Search Console, Google Analytics, Google Ads و … را برایشان راه اندازی کردم.

پروژه طراحی اپلیکیشن اختصاصی شرکت امروز در مرحله تحقیق و مطالعه و امکان سنجی است و این همکاری از راه دور تا امروز ادامه دارد و افق های جدیدی به چالش های کاری بین المللی بر روی من گشوده است.

در این سال از طرف شرکت خدمات سینمایی پارسه هنر دعوت به همکاری شدم تا مدیریت پروژه طراحی، ساخت و اجرای ماکت دیجیتال بزرگترین پالایشگاه میعانات گازی جهان را بر عهده گیرم. این محصول به کمک تیمی متشکل از 30 مهندس، برنامه نویس، طراح و … به شکل یک میز فلزی طراحی شده که روی آن نمایشگر 100 اینچی با قابلیت لمسی تعبیه شده است. نرم افزار این ماکت، شبیه سازی نظیر به نظیر 700 هکتار محیط پالایشگاه به کمک Unity Game Engine با قابلیت گردش آزاد در محیط است. این کیوسک غول پیکر با هدف ارتقای آموزش، ایمنی و بازدیدهای عمومی در یک سالن نمایش با ظرفیت 42 نفر تعبیه شده و شبیه ساز در سه حالت، محیط پالایشگاه را به بینندگان نشان میدهد:

• حالت عقابی: دوربین از ارتفاع 1 کیلومتری تا 200 متری در دو محور x,y حرکت میکند و تصاویر را نمایش میدهد
• حالت پهپادی: دوربین از ارتفاع 300 تا 50 متری به یونیت ها نزدیک میشود و با حرکتی آزاد، مشابه یک پهپاد محیط را بازنمایی می کند. فیلمبرداری مجازی با زوم 50 برابر، چرخش آزاد در 3 محور x,y,z و امکانات هیجان انگیز دیگری در این حالت در محیط کاربری طراحی و اجرا شد.
• حالت اول شخص: مثل بسیاری از بازی های شوتینگ، محیط پالایشگاه از دید ناظر اول شخص هم بازنمایی می شود. در اینجا بیننده مثل یکی از پرسنل پالایشگاه در محیط قدم میزند، در طبقات حرکت میکند و حتی میتواند به جاهای مختلف پرواز کند!

ا این میز دیجیتالی استثنایی، دو منظوره طراحی شده است. در هنگام بازدیدهای پرجمعیت، پرزنت کننده با استفاده از یک جوی استیک Xbox در محیط گردش میکند و مطالب مفید را برای حضاری که تصویر را روی میز و پرده نمایشگر مشاهده می کنند، توضیح میدهد و در حالت برگزاری جلسات محدود، خضار به دور نمایشگر جمع شده و با استفاده از قابلیت های مولتی تاچ، ماکت را مشاهده می کنند.

یادگیری جزء جدا ناپذیر شغل ماست و من طی این سال ها، ضمن مشارکت و اجرای کامل بیش از 40 پروژه بزرگ و کوچک مبتنی بر وب، به یادگیری تکنولوژی های روز وب نیز پرداختم. این یادگیری در حوزه طراحی UI/UX و تعامل محیط نرم افزار با کاربر، تخصصی، عمیق و موشکافانه و در حوزه برنامه نویسی سی شارپ، بانک های اطلاعاتی و امنیت در سطح درک مفاهیم به جهت اجرای هرچه بهتر پروژه ها بوده است.

ببهینه سازی ساختارهای همکاری تیمی و مدیریت کارآمد وظایف ارجاع شده از طرف مشتریان از مخاطراتی بود که در این سال ها به حل آن پرداختم. همین امر کمک کرد این همکاری در سال های آینده منجر به طراحی، تولید، توسعه و پشتیبانی ده ها پروژه موفق در کنار چند پروژه ناموفق ولی پندآموز شود.

کم کم وقت آن شده بود تجربیات و آموخته های خود را در جهت اجرای پروژه های تحت وب متنوع تری بکار گیرم تا با چالش های جدیدی مواجه شوم. ارتباطی که با فریلنسرهای حوزه وب ایجاد کرده بودم امکان میداد تا برای اجرای پروژه های مختلف، تیمی از متخصصین مورد نیاز را در کنار هم قرار دهم تا مشتری، بهترین نتیجه را از استراتژی های خود بدست آورد. طراحی وب و فروشگاه اینترنتی، SEO و SEM (بهینه سازی و بازاریابی از طریق موتورهای جستجو)، طراحی و تولید محتوای متنی، گرافیکی، ویدیویی و انیمیشنی، خدماتی بود که در شروع به مشتریان شخصی خود ارائه دادم.

در این سال با نیمه کامل کننده خود و عشق زندگی ام ازدواج کردم. الی یک دختر مستعد و خوش ذوق است که زندگی خود را صرف هنرهای دستی، نقاشی، طراحی فرش ایرانی، تتو آرت و و اخیرا نقاشی دیجیتال کرده است. ما در کنار زندگی شاد و آرام خانوادگی در کنار یکدیگر، سالهاست به عنوان پارتنر کاری در کنار هم به خلق پروژه های هنری دیجیتالی مشغولیم.

ماجراجویی جز جدایی ناپذیر زندگی من بوده است. در این سال به همراه تعدادی از دوستانم رستوران Take Away پاستاچنگال را با یک ایده نو راه اندازی کردیم: پاستا تو بساز. مشتری در این رستوران می توانست مطابق با ذائقه خود، نوع پاستا، سس دلخواه و افزودنی هایی را به سلیقه اش انتخاب کند و در زمانی کمتر 10 دقیقه غذایش را تحویل بگیرد. گرایش من به فناوری های وب، اینجا هم به کمکم آمد و طراحی و اجرای یک فروشگاه و اپلیکیشن سفارش آنلاین غذا، طراحی وب اپلیکیشن مدیریت پیک موتوری رستوران و طراحی و پیاده سازی کیوسک دیجیتالی سفارش غذا، پاستاچنگال را به رستورانی دیجیتالی تبدیل کرده بود.

این رستوران تا سال 1399 و شیوع پاندمی کرونا، در تهران دایر بود و روزانه برای صدها مشتری، غذا طبخ میکرد.

در این سال در کنار کار به عنوان مدیر IT کارخانه تولید درب و پنجره های UPVC، از طرف گروهی از شرکت ها و سازمان های مردم نهاد (NGO) بصورت آزاد دعوت به همکاری به عنوان مشاور و مجری طرح های آنلاین شدم. ارائه راهکارهای حضور هر چه بهتر در دنیای آنلاین و شبکه های مجازی نوپا از وظایف من بود. راه اندازی بیش از 10 وب سایت بر پایه پلتفرم DNN برای شرکت ها و مسئولیت کمپین آنلاین همایش کشورهای عضو سازمان اکو جهت مبارزه با اعتیاد را به عهده داشتم.

این سال مصادف شد با آشنایی من با جامعه بزرگی از برنامه نویسان، طراحان و گرافیست ها که زمینه همکاری و اجرای پروژه های بیشتر در سال های بعدی را برایم فراهم کرد.

پس از پایان خدمت سربازی در کارخانه تولید درب و پنجره های UPVC پدرم، مدیر IT شرکت شدم. نگهداری، سرویس و برنامه ریزی ماشین آلات CNC خط تولید، اجرای نرم افزارهای اتوماسیون اداری، فروش و آنالیز قیمت پروژه، حسابداری و انبارداری و صدور کارت تولید و همچنین طراحی پورتال اطلاع رسانی شرکت، اقدامات مهم من طی 5 سال حضور در این شرکت بود.

اما مهمترین دستاورد شخصی ام از این دوران، کسب تجربه ملموس از ارتباط فناوری های نوین دیجیتالی و بسترهای آنلاین و تحت شبکه، با صنایع و کارخانجات تولیدی است.

پس از پایان تحصیل و مطابق قانون کشورم، به خدمت سربازی رفتم و پس از گذراندن دوره عمومی، به خدمت دانشگاه بهداشت و درمان ارتش ایران درآمدم. در این دوره 18 ماهه، به همراه دو نفر مسئول طراحی و ساخت نرم افزار اتوماسیون ثبت نام و تحصیل دانشجویان شدیم که این پروژه با زبان برنامه نویسی #C، طراحی و در آن مرکز راه اندازی شد. در زمان پایان خدمت فرمانده نیروی زمینی از این پروژه شخصا دیدار کرد و آن را مورد ستایش قرار داد.

در رشته مهندسی کامپیوتر با گرایش سخت افزار در دانشگاه دولتی مازندران قبول شدم و در 18 سالگی به شمال کشور مهاجرت کردم. هر چه از تحصیل گذشت علاقه من به دروس مربوط به نرم افزار، اینترنت و موتورهای جستجو بیشتر و به دروس مدارهای الکترونیکی و مباحث سخت افزاری کمتر میشد تا جایی که دروس اختیاری دوره لیسانس را در مباحث موتورهای جستجو، مهندسی نرم افزار و بانک های اطلاعاتی گذراندم و مطالعه و کار فریلنسری در حوزه طراحی وب را در دوران دانشگاه دنبال کردم. نمرات دانشگاهی هم همین تغییر علاقه را نشان می داد تا جایی که پروژه پایان نامه خود در دانشگاه را با موضوع راه اندازی یک فروشگاه اینترنتی و چگونگی ارتقای رتبه آن در موتورهای جستجو با نمره 19 تحویل دادم.

از خاطرات شیرینم در دوران دانشگاه، انتخاب به عنوان عضو انجمن علمی برق و کامپیوتر و سردبیری مجله علمی دانشگاه در سال اول تحصیل و برگزاری مسابقات رباتیک کشوری است.

در دوران دبیرستان با دنیای وب آشنا شدم و با تکنولوژی های مقدماتی وب شامل html، css و کمی جاوا اسکریپت در کنار نسخه های قدیمی فتوشاپ، یک مجله اینترنتی به اسم شاتوت ساختم و سردبیر آن شدم. در این مجله آنلاین، گروهی نوجوان و جوان به مدت سه سال نوشته هایمان در موضوعات مختلف تکنولوژی، سبک زندگی، هنر و سینما منتشر کردیم.

من در سال های پایانی 8 سال جنگ ایران و ‌عراق، در خانواده‌ای از طبقه متوسط در تهران بدنیا آمدم. پدرم مهندس صنایع است که وظیفه راه اندازی کارخانجات مختلف را بر عهده داشت و مادرم در کنار خانه داری، لباس میدوخت. کودکی من در کنار یک برادر بزرگتر و یک برادر کوچکتر، به تحصیل مقدماتی، بازی ویدیویی و داستان نویسی کودکانه گذشت.